در اواسط دوران کودکی و رشد اجتماعی، تغییرات زیادی رخ می دهد. دامنه ی دوستی ها گسترش می یابد و بیش از پیش مهارت های لازم برای برقراری ارتباط با دیگران اهمیت پیدا می کند. در این دوره مهارت های کودک پیوسته باید تقویت شود، زیرا در این سن، رشد اجتماعی بسیار مهم است.
مهارت ارتباط مؤثر به معنای ابراز احساسات، نیاز ها و نقطه نظر های فردی با گوش دادن فعالانه به مخاطب و ایجاد بیشترین رضایت با کمترین تنش و کشمکش است.برای تقویت ارتباط مؤثر، افراد بزرگسال و هم کودکان باید به مهارت های ارتباطی خاصی مجهز باشند. مهمترین این مهارت ها عبارتند از: خوب حرف زدن و خوب گوش دادن.
خوب حرف زدن
یکی از مهمترین راه های ارتباط با دیگران حرف زدن و گوش دادن است. گاهی کودکان چون نمی توانند به صورت کلامی نیاز ها و خواسته های خود را به خوبی بیان کنند، در نتیجه از ابزار های غیر کلامی مانند داد زدن، گریه کردن، نق زدن و قهر کردن استفاده می کنند.
خوب گوش دادن
در زندگی روزمره برخی نکات آنقدر بدیهی به نظر می رسند که شاید والدین از کنار آن ها به سادگی عبور کنند، غافل از اینکه همین نکات بدیهی اصلی ترین آموزه هایی است که باید توجه ویژه ای به آن ها داشت. آموزش شیوه ی گوش دادن یکی از این موارد است. بین شنیدن و گوش دادن تفاوت وجود دارد. شنیدن یک بحث کاملا فیزیولوژیک است و صرفا به معنای فعال شدن سنسور های شنوایی ما در اثر امواج صوتی است. اما گوش دادن یک مهارت شناختی است و عملا یک فعالیت ذهنی و تحلیلی محسوب می شود. مهارت گوش دادن باعث موفقیت شغلی، کیفیت و بهبود روابط مان می شود. خوب گوش دادن مثل فن بیان یک مهارت آموختنی است که باید آن را دوران دبستان به کودکان آموزش داده شود.
زبان بدن
زبان بدن نوعی ارتباط غیر کلامی است که ما به صورت خود آگاه یا ناخودآگاه یا ناخودآگاه از آن استفاده می کنیم. ارتباط غیر کلامی شامل ارسال و دریافت علایم بدون کلام است. گفته می شود که ارتباط خوب، پایه و اساس رابطه های موفق است، بنابر این توانایی شناخت و استفاده درست از رابطه ی غیر کلامی یا همان زبان بدن، ابزار قدرتمندی است که به ما این امکان را می دهد که منظور واقعی خودرا به فرد مقابل برسانیم و تعامل با دیگران را به یک تجربه ی آسان و لذت بخش تبدیل کنیم.
چرا به ارز های دیجیتالی نیاز داریم؟